SafeSeaNet

SafeSeaNet - PL

Przekazywanie informacji

Na morzu informacja ma wartość niewymierną w zakresie bezpieczeństwa. Uzyskanie informacji w odpowiednim miejscu i czasie, to uratowane życie ludzkie, mienie, czy też zażegnana katastrofa ekologiczna. Szczególne zagrożenia stwarza transport ładunków niebezpiecznych i pasażerów. Te aspekty działalności ludzkiej na morzu powinny być poddawane specjalnym ograniczeniom, które tworzone są z myślą o zapobieganiu występowania zjawisk ekstremalnych, lub zabezpieczaniu rozprzestrzeniania się skutków takiej działalności.

Rozwój współczesnej techniki, możliwość gromadzenia i przekazywania informacji z wykorzystaniem sieci komputerowych, systemów łączności bezprzewodowej oraz możliwość określania pozycji statku w sposób ciągły z satelitarnych systemów nawigacyjnych – daje możliwość odciążenia kapitana z konieczności kompletowania na statku odpowiednich informacji. Okazało się, że większość tych danych można zgromadzić zanim statek opuści port i bez udziału statku przekazywać dane wszystkim ośrodkom koordynującym akcje ratownicze wzdłuż trasy jego rejsu, a także portom do których statek zmierza .

Właśnie takie cele do osiągnięcia zostały wzięte pod uwagę przy tworzeniu Dyrektywy 2002/59/WE. Dyrektywa ta wdrożona również w legislacji polskiej stała się motywem do tworzenia Europejskiej sieci do przesyłania informacji o statkach poruszających się po wodach Wspólnoty Europejskiej – SafeSeaNet.

Opis funkcjonowania NSSN

System Wymiany Informacji Bezpieczeństwa Żeglugi (SWIBŻ)- składowa Narodowego Systemu SafeSeaNet

System ten został utworzony przez Urząd Morski w Gdyni w związku z implementacją techniczna postanowień wynikających z  Dyrektywy 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowego systemu monitorowania i informacji o ruchu statków uchylającej Dyrektywę Rady 93/75/EWG stając się częścią Narodowego SafeSeaNet (NSSN).

SWIBŻ, jako system, dzieli się na dwa segmenty, aplikacje – mapową oraz internetową.

Część WEB, tj. internetowa służy do wymiany informacji pomiędzy użytkownikami systemu SWIBŻ oraz do komunikacji  z Centralnym Systemem SafeSeaNet (notyfikacje, incydenty, zapytania).

SWIBŻ jako centralna aplikacja Narodowego SafeSeaNet pełni następujące funkcje:

• Prezentowanie wszelkich danych z dostępnych źródeł (VTS, VTMS, VMS, radary, AIS-PL, hydro- meteo, RDF, bazy danych statków, itp.);
• Prezentowanie danych z zewnętrznych systemów AIS (HELCOM, EMSA, NATO);
• Wymiana i prezentacja danych z SSN;
• Ocena ryzyka;
• Wspomaganie zarządzania kryzysowego i wymiany informacji.
• Prezentowanie danych z systemu kontrolno-informacyjnego dla portów polskich – National Single Window (NSW) .

Wymiana informacji obecna w systemie SSN opiera się na EIS – European Index Server, sieci służącej do komunikacji użytkowników, obsługi ich zapytań i przesyłania odpowiedzi z innych źródeł. Wszelkie zapytania oraz odpowiedzi zwrotne są szyfrowane, a co za tym idzie – bezpieczne.

1. Dostawca danych przekazuje je do Narodowego Systemu SSN, gdzie tworzona jest notyfikacja PortPlus (zbiór najistotniejszych danych dotyczących podróży statku) i wysyłana do Centralnego SSN. Centralny SSN przechowuje i rejestruje każdą notyfikację unikalnym numerem ShipCallId.
2. Użytkownicy SSN mają możliwość zapytania o konkretną jednostkę/podróż za pomocą Narodowego SSN. Zapytanie skierowane jest do Centralnego systemu, który następnie kieruje je do odpowiedniego Narodowego SSN, a gdy uzyska odpowiedź w postaci komunikatu z danymi, przekazuje je do użytkownika który wystosował zapytanie. Cała procedura trwa poniżej 2 minut.

Schemat wymiany informacji pomiędzy różnymi Narodowymi Systemami SSN Krajów Członkowskich został przedstawiony na poniższym rysunku.

Do informacji przesyłanych za pomocą systemu SSN należą między innymi:

• Dane jednostki;
• Dane dotyczące podróży;
• Notyfikacje HAZMAT – dane dotyczące ładunków niebezpiecznych;
• Notyfikacje WASTE – Dane o odpadach;
• Notyfikacje SECURITY – Dane o ochronie statków;
• Notyfikacje BUNKERS – Dane o zasobach paliwa na burcie statku;
• Dane dotyczące incydentów morskich;
• Raporty MRS (obowiązkowy system raportowania).

Na podstawie art. 91  Ustawy o bezpieczeństwie morskim z dnia 18 sierpnia 2011 r. ustanowiony został Narodowy System Monitorowania Ruchu Statków i Przekazywania Informacji, zwany Narodowym System SafeSeaNet”. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 4 grudnia 2012 r. w sprawie Narodowego Systemu Monitorowania Ruchu Statków i Przekazywania Informacji, Narodowy system SSN składa się z:

1. Infrastruktury technicznej, podzielonej na dwa podsystemy:
   • podsystem monitorowania ruchu statków, składający się:
     1. z radarów brzegowych bliskiego i dalekiego zasięgu,
     2. ze stacji brzegowych Systemu Automatycznej Identyfikacji (AIS),
     3. z Systemu Identyfikacji i Śledzenia Dalekiego Zasięgu (LRIT);
   • podsystem przekazywania informacji, składający się z:
     1. systemu kontrolno-informacyjnego dla portów polskich – system National Single Window (NSW)
     2. Systemu wymiany informacji bezpieczeństwa żeglugi (SWIBŻ).
2. Koordynatora SafeSeaNet, którego rolą są:
   • Wymiana informacji z użytkownikami SafeSeaNet Unii Europejskiej;
   • Natychmiastowa wymiana informacji z krajowymi użytkownikami systemu;
   • Koordynowanie przepływu informacji pomiędzy poszczególnymi użytkownikami;
   • Odpowiedzialność przed ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej;
3. Krajowych użytkowników SafeSeaNet.

Służba Dyżurna Krajowego Koordynatora SSN (NCA 24/7 Poland):

Telefon:   +48 58 355 3617;
Faks:        +48 58 620 53 63; lub +48 58 620 53 28;
Email:      nca@umgdy.gov.pl